one of the many hidden secrets of the Philippines - Sambawan, Maripipi, Biliran!
Wednesday, January 27, 2016
Tuesday, January 26, 2016
Wednesday, January 20, 2016
hugot lines
tagal
ng pinagsamahan natin. bumilang ng napakaraming buwan. taon nga ito. 'pag
weekdays, umaga pa lang ay magkasama na tayo. pagkagising ko, ikaw agad ang
hinahanap ko. maliligo na lang, kailangan pa rin kita. pag-uwi galing trabaho,
ikaw agad ang kasapakat ko… kailangang magkita agad tayo. kahit na nga di pa
nahuhubad ang sapatos, ikaw agad ang aking kaulayaw. umaabot hanggang
madaling-araw ang ating gabi-gabing date. madalas pa nga ay inuumaga tayo at
maghihiwalay lamang kapag papasok na ulit ako sa trabaho.
siyempre
mas matindi ang ulayawan natin 'pag weekend. sabado ng umaga pa lang ay simula
na agad. di maaaring wala ka sa aking paningin sa buong araw. walang tigil ang
ating weekend date… ligo at maikling idlip lang ang pahinga. tuloy-tuloy
hanggang maglinggo na. walang patid. walang puknat. ako na nga ang susuko dahil
sasakitan na ako ng ulo sa walang patumanggang pakikipag-ulayaw sa iyo. at
siyempre ay magkatabi tayo sa pagtulog.
kaya
ang sakit nang ikaw ay lumisan. ang sakit-sakit. masakit kasi para bang
ganun-ganon lang 'yun. ang tagal natin di ba? bumaha na't lahat dala ng ondoy
at habagat, ang tagal nating magkasama sa unit 112. sa tuwing may biyahe ako,
di ako makapaghintay na uwian ka at tayo'y muling magkasama. alam mo lahat sa
akin. ikaw ang tangi kong karamay 'pag may unos. pinapawi mo ang lumbay ko at
pinapatid ang inip sa mahabang mga araw. kabahagi kita sa lahat ng tuwa't saya
at kasama sa bawat hakbang. sa iyong balingkinitang katawan araw-gabing
nakadampi ang aking mga palad.
pero
bakit isang araw ay nalaman ko na lang na umalis ka na? magbabagong taon pa
naman nun… hindi ba masayang sa pagsalubong sa 2016 ay tayo pa rin. tayo pa rin
ang araw at gabing magkasama sa bawat paglalakbay. tayo pa rin ang
makakatulugan na lang ang bawat isa. ang hirap eh. alam mo 'yun. ang hirap
tanggaping wala ka na. mahirap isipin na tuluyan ka nang sumuko. sinukuan mo
ako… ito 'yung napakalaking grabang nakadagan sa aking dibdib.
ang
masakit pa rito… sinisisi ko ang sarili ko sa iyong pag-alis. demanding ako.
'pag ginusto ko, dapat ay masunod kahit pa maging magdamagan ito. anuman ang
nais ko ay kailangang mangyari. mahirap akong pakisamahan. di ko iniisip ang
iyong kapakanan. madalas ay nalilimutan kong bigyan ka ng tamang atensyon at ng
arugang ukol sa iyo sa kabila ng ilang taong pagtitiis mo sa akin. kahit na nga
sino ay parang isang bumbilyang mapupundi dahil sa akin. kaya siguro pinili
mong umalis at iwan ako.
kaya
heto ako. kahit nahihirapan, sinusubukang mag-move on. kahit sumasakit ang mata
ko dahil sa silaw at sumasakit ang aking balakang dahil sa paroo't parito,
pinipilit kong tanggaping di ka na babalik. alam kong di ka na babalik. di mo
na ako babalikan.
ayaw
ko man pero panahon na upang ika'y kalimutan at maghanap na ng iba. mahirap na
walang gaya mo sa araw-araw. sobrang hirap talaga kaya napapalatak na ako ng kung
anu-anong hugot lines… o aking remote control.
Saturday, January 16, 2016
Wednesday, January 6, 2016
lights
Moonlight drowns out all but the brightest stars.
May it be a light to you in dark places, when all other lights go out.
- JRR Tolkien, The Lord of the Rings
May it be a light to you in dark places, when all other lights go out.
- JRR Tolkien, The Lord of the Rings
dagdag
tila
di na madaragdagan. hanggang 25 lamang, ito ang pakiramdam. tatapatan lang nito
ang 25 noong 2013 ngunit higit na mataas sa 20 noong 2014. ngunit may iba
palang adhika ang hangin ng disyembre. may iba itong tulak na nagwiwikang
pumalaot pa… bumubulong ng "isa pa" at nagsasabing magalak sa isa
pang pagkakataon bago magpalit ang taon. at dahil nais din namang kumaripas ng
kagalakan, umisa pa bago matapos ang taon.
at
di nga nagpapigil. kahit madaling-araw na ay sumibad pa rin. kaway sa kamagong
at sa isang iglap ay nasa edsa na. walang hintayan, kahon na agad. di pa
natatagalan ay nagsimula na. mabilis ang unang sulak ngunit tunghay ito.
meryendang klub bago ang pangalawang bilog. isinalikop sa lahat ng sulok ang
tikid at sumulak. mabilis din ang nipa pero sakto naman sa limitasyon. ito na
nga ang pangdalawampu sa puwente. dalawampung mga tagpong kintal na sa
kamalayan.
siyempre,
natapos nga ang 2015 sa 26. sa kabuuan, 116 na ito magmula nang isang gabing
iyon sa lungsod ng ping pong noong oktubre 2010. 52 na ang suma at karamihan
nito'y luntian, walang lunan, partido liberal at pook urban. 50 sa pangalawang pinakamayamang
lungsod sa pinas, 34 sa kabisera, 19 sa lungsod ng ping pong at pito sa kuba.
o siya… 2016 na.
tiyak na madaragdagan pa ang numero. sana ay maging puno ng kaiga-igayang
sulak, nipa at matayog na tikid ang mga karagdagang ito. kailangang tumuklas ng
bago ngunit ok pa rin naman ang ilang mga luma. gudlak!