dipikult

ariba na naman ang isang ito. isang linggong tila ba isa siyang nagnanaknak na nana. malamyos na tinig kuno pero isang tunay na halimaw – sa loob at labas ng pagkatao.

hay naku, 'wag ka kasi masyadong pabituin. di dapat na gumawa ng isyu dahil lang sa pakiramdam mong dapat ay gumawa ka ng isyu. di dapat na umangkin ng kung anuman dahil lang pakiramdam mo ay dapat iyo ito. iwasan mo na kasing pumaimbulog dahil wala na nga… lipas na. ang nangyayari tuloy, lalo ka lang pinuputakti ng birada, mga biradang tulad ng dipikult, biyatch, mangkukulam, anak ng VP at kung anu-ano pa.

  

lagi mong aalalahanin – kung ang mga taong biniyayaan na nga ng kagandahan ng panlabas na kaanyuan ay tumatanggap pa rin ng sangkaterbang pintas… ang mga gaya mo pa kayang wala nito. di puwedeng magaspang na nga ang balat, ganoon din kagaspang ang pag-uugali. di puwedeng delikado na nga ang hitsura mo pati ba naman ang mga sasabihin mo ay delikado rin. kung nililiparan ng lamok ang iyong ulo at sing-itim ng kawang di pa naiis-is ang iyong kutis, dapat ay tumpak ang iyong pag-uugali. di maaaring pumareha sa mga matataray na kontrabidang tipikal na makikita sa mga teleserye.

kailangang may isang bagay na sasalba sa iyo. kung di ka maganda, dapat mabait ka. kung di makinis, dapat ay di halimaw ang pag-uugali. kung di balingkinitan, dapat tama ang timpla ng mga salitang binibitiwan. kung di ka kagandahan, 'wag kang umatitud at umastang para bang artista. kung ikaw ay pangit, di ka dapat mahirap pakisamahan. sa ganoon, may babalikan ang mga tao. may mamahalagin sa iyo maski paano at mababawasan ang biradang di mo kakayanin kapag ito'y iyong narinig.

matuto kang humanay... baka sakali ay mabawi mo pa ang paggalang mula sa iba.