pulpol

may isang pulpol na  nagpapalapad ng papel. wala na yata itong maisip pa kung paano magiging mas makabuluhan ang kanyang posisyon sa kabuuan ng organisasyon. di ako nagtataka kung bakit wala akong naringgan ng magandang puntos tungkol sa matandang pulpol na ito sa dinami-rami ng nakausap kong nakaupo sa singapura.

wala itong nagawang anumang konkretong bagay upang ipagtanggol ang isang pinagmalabisang tagasuri ng isang dragona. ni hindi man lang pumagitna sa pagitan ng dalawang paksyon upang pagkasunduin o pagtiyapin ang di magkakadugtong na ekspektasyon. wala siyang nagawa kundi tumiklop sa mas makapangyarihang impluwensya ng dragona. tumahimik ito at hinayaang maisakatuparan ng dragona ang pagpapalayas sa mahusay na tagasuri. para saan pa’t tinawag siyang pinuno ng pinagkukunang pantao?

nang ang dragona naman ang napalayas, naiwan sa mga kamay ng kanong pulpol na ito ang pamamahala sa paglilipat ng tanggapan. at naisulat ko na rin ang kapalpakang naganap sa prosesong ito. nagtaingang-kawali kasi ito sa mga mungkahi ng mga taong mag-oopisina sa ipinatatayo nilang tanggapan. kaya heto, palpak ang marami – mula sa mabuway na mga salaming entrepanyo, walang kuwentang sawnd prufing, nangungupas na karpet, palpak na lamesa sa silid kumperensya, at kung anu-ano pa.

ito rin ang indibidwal na nagpupumilit sa mga taong araw-araw na iuwi ang mga laptop – kahit pa nga wala namang gagawin sa bahay. ang kanyang dahilan? para raw makapagtrabaho ang mga tao sakaling bumaha at di na makapagbiyahe papuntang opisina. kundi ba naman kakarampot ang utak nito at ignorante sa mga pangyayari sa kamaynilaan... nagko-komyut ang lahat ng tao papunta’t pauwi, nakikipagsiksikan sa mrt at mga bus. dagdag pasakit lang ang laptop ng opisina kung araw-araw mo itong iuuwi.

ayon sa mga taga singapura, ang isang ito ay isang bokyang indibidwal. unang pumasok bilang tagasuri pero lagapak ang paggawa. di raw naiintindihan ang mga metodolohiya at sadyang hindi swak sa trabaho dahil nga pulpol. inilipat naman bilang tagabenta. at sa sinamang-palad, laglag ang benta at ni hindi makapagpasok ng anuman. hanggang kinailangan nila ng magaling bumasa ng mga dokumentong ligal... dito na nga nahanap ng kanong pulpol ang kanyang nitso. naatasan na tuloy siyang maging puno ng pinagkukunang pantao, bumalangkas ng mga muntaklat at pamunuan ang pamamahala sa mga opi-opisina.

ang problema, hindi talaga siya pangpinagkukunang pantao. sadyang wala siyang alam sa larangang ito dahil sa itinagal-tagal niya sa papel na ito, ang pagpapalayas lang ng tao o ng mga indibidwal na redundante ang kanyang naiambag sa kumpanya. nito ngang huli, bigla-bigla na lang umalis ang isang babaing pangpinagkukunang pantao talaga. ito ay may 15 taon na sa larangang ito at humawak sa maraming kaso ukol sa departamentong ito. pero ang sabi ng intsik na ito, ang dahilan daw ng kanyang pag-alis ay “siya ay panghetch ar at ang dakilang pulpol ay hindi”. hindi rin siya puwede sa pamamahala dahil wala siyang anumang kasanayan sa serbisyong internal. kaya naman, abut-abot ang kapalpakan sa lahat ng bagay na may kinalaman sa suporta sa lahat, mula sa paglalakbay, mga rekord na panggobyerno, sa imprastrakturang pang-elekntroniko at kung anu-ano pa.

ang pinakahuling banat ng pulpol na ito ay naging personal na. ang sabi niya sa mandaragat ay ayaw daw niya akong nauupo sa sulok na ito. walang dahilang ibinigay pero basta dapat ay wala raw ako rito. unang-una, nasubukan na ba niyang umupo sa dinisenyo niyang partisyon? kapag umupo ka roon, direkta ang ihip ng erkon sa lugar na ‘yun sa mga mata mo. manunuyo ang mga mata mo siyempre at aatake ang matinding sakit ng ulo kung patuloy kang mauupo roon. malamang kaysa hindi, lilipat ang sinumang nandoon. ano bang masama kung lumalagi ka sa sulok? wala naman. sa paulit-ulit kong sinasabi, hangga’t may naiaambag ka sa kumpanya at wala kang nilalabag na alituntunin, ang mga bagay na ito ay walang wawa.

baka siya dapat ang palayasin sa pinaghaharian niyang silid. may maganda pa siyang tanawin, eh di naman siya nag-aakyat ng pera sa kumpanya. kapal ng mukha. sana’y mawala na rin sa himpapawid ang buwisit na ito.