bitay

bagamat nagkumahog hanggang sa huling sandali ang kampo ni p-noy at binay na maisalba pa ang tatlong pinoy sa kamatayan, natuloy din ang hatol na bitay kina sally ordinario - villanueva, ramon credo at elizabeth batain sa china.

magkakahiwalay na nahuli ang 3 noong 2008 pagkatapos subukang magpuslit ng di bababa sa 4 na kilo ng heroin. ibinaba ng mababang hukuman ang hatol na bitay at nakatakda sana itong maganap noong pebrero 20 at 21. ngunit napakiusapan pa ni binay at naantala ang pagpatay hanggang sa ituloy na nga ito tanghali ng araw na ito. malungkot na katapusan ng buhay ng 3 OFW na nais lamang maghatid ng ikabubuhay sa mga naiwan sa pilipinas. higit na malungkot dahil halos 70 pa ang nahatulang mamatay sa china at naghihintay lamang ng promulgasyon ng kani-kanilang bitay sa loob ng 2 taon. wala pa rito ang ilan daang nahaharap din sa bitay sa mga bansa sa gitnang silangan at maging sa mga kapitbahay nating malaysia at singapore.

kapit sa patalim ang ginawa ng 3. sa laki ng bayad kapag pumayag kang maging mulo ng droga, marami ang napipilitang makipagsapalaran sa bentahan at pagpupuslit ng droga, isang malaking industriyang kontrolado ng mga gang na pandaigdigan ang operasyon. sa kasamaang-palad, marami sa galamay ng mga ito ang mauugat na rin sa pilipinas. may mga rekruter na gumaganyak sa mga lalawi-lalawigan, tulad na nga lang ni sally villanueva, at nangangako ng isang bagsak na malaking bayad kapalit ng pagpuslit ng kilu-kilong droga sa mga bansang tulad ng china. maaaring di nga batid ni sally ang laman ng maletang ipinasa sa kanya ng kanyang rekruter, ngunit responsibilidad pa rin niyang tiyakin na di siya ipapahamak ng kanyang dapat sana'y pagmamagandaang-loob lamang. sa isang banda, di rin maiaalis sa isipan ng marami na magduda sa tunay na intensyon ng 3, lalo na nga't sabi sa telebisyon, matagal na ring may koneksyon si ramon credo sa kalakarang ito.

ginawa na raw ng pamahalaan ang lahat ng magagawa upang mapababa ang sintensya sa panghabambuhay na pagkakakulong. ngunit sadyang mahigpit ang china sa mga kasalanang ito. di tulad ng kalakaran sa pilipinas, matulin ang takbo ng hustisya sa kanila at ipatutupad kapagdaka ang anumang hatol na ibinaba ng hukuman. walang magagawa ang pilipinas kundi igalang ang desisyon ngunit dapat ay siniguro ng ating mga kinatawan na may mahusay na representasyon ang 3 sa hukuman ng china. dahil ayon kay atty. roque, maaari pa sanang nagkaroon ng pagkakataon ang pilipinas na hilingin sa international court of justice na pahabain pa ang proseso ng paglilitis at baka naiwasan ang pagbitay sa 3.

dahil nabitay na ang 3, wala na ngang bawian ito. ngunit dapat na pagtuunan ng pansin ng mga tao ni p-noy ang paghuli at dapat ay matulin ding pagbitay sa mga iligal na rekruter na patuloy na umeengganyo at nagkakapera mula sa mga gaya nila sally, ramon at elizabeth. ang walang habas na labas-masok sa bansa ng mga miyembro ng mga global na kartel ng droga ay dapat ding maiging bantayan. marami na ang nagkukuta rito, may kung anu-anong lahi tulad ng nigerian, chinese o malaysian, at halos lantaran na ang pagrerekrut dahil na rin batid ng mga ito na di mahigpit ang mga kinauukulan sa pilipinas at talamak ang kurapsyon sa hanay ng mga tagapagpatupad ng batas.

madaling magsaboy ng sisi sa pamahalaan na kesyo ganito dapat ang ginawa at di ganoon. ngunit tungkulin pa rin ng bawat indibidwal na mabuting limiin ang bawat desisyon dahil sa huli, ikaw ang maykatawan at tanging ikaw lamang ang maaaring magpasya para sa iyo. sang-ayon ako na biktima ang 3 ng higit na malawak at pambansang isyu ng kahirapan at kawalan ng pagkakataong umasenso sa sariling bansa. ngunit di natin dapat limutin ang tunggak na naisin ng karamihan ng mga pinoy na makasilo ng isang malaking suwerte sa isang buga lamang ng hininga. marami sa mga pinoy ay may di maipaliwanag na katapangang sumuong sa anumang iligal na gawain dahil sa isip nga nila ay ginagawa nila ito para sa kanilang mga pamilya. nabubulid ang mga taong gaya nila sally, ramon at elizabeth na maging mulo ng droga dahil wala na silang makitang anumang pagkakataon sa loob ng pilipinas na maaaring mag-ahon sa kanila at sa kani-kanilang mga pamilya sa kahirapan. ngunit marami rin sa mga pinoy ang nais lamang ay maging biglang-yaman at dagling lilimot sa anumang katuwiran ng pagpapasya. responsibilidad ng pamahalaan, ayon kay tunying, ang maglaan ng pantay-pantay na pagkakataon sa lahat ng mamamayan ng bansa na umasenso. tama 'yun. ngunit tungkulin naman ng bawat mamamayan na ayusin ang kanilang sarili, mag-aral nang mabuti, magtiyaga at di maghanap lamang ng proseso upang maging biglang-yaman at magsumikap na di maging pabigat sa mga kasapi ng pamilya nilang nagsisipagtrabaho. ang anumang pag-unlad ay dapat ugatin sa pagbabago ng pag-iisip at gawi, di sa pagbato ng sisi.

menopause

patapos na ba ang daloy ng mga itlog sa sinauna mong sinapupunan? nararamdaman na ba ng iyong katawan ang malaon nang naka-programang pagtigil ng pagsiphayo ng mga pambabaing hormon? o sadya lang na likas na sa iyo ang kawalan ng rason at dagling pagsambulat ng mga litanyang di naman kailangan?

maaaring ang kumbinasyon ng pag-urong ng regla at likas na pagiging matabil at di rasonable ang dahilan kung bakit kailangang sumawsaw sa lahat ng isyu at pakialaman maging ang pinakamaliit na mga bagay.

kunwari'y may malasakit... pilit na ipinahahatid ang pabalat-bungang mga lapit-damdamin. ngunit ang totoo, walang anumang pagtungod sa nararamdaman at mga balakid sa iba. tumitingin lamang sa pang-ilalim na mga garantiya upang magpalapad ng papel sa iba. puro sumbat at panakot ng kung anu-ano... di na ako magtataka kung bakit walang anumang respeto mula sa mga naubos na ang pasensya at nagsilisan.

marahil, hinihintay mo na lang din ang pagsuko ng mga nagsipagtiis... lalo na't sa likod ng iyong makitid na isipan, anu't anuman, makahahanap din ng masisilo na maaaring humalili ng ilang buwan, hanggang sa matumbok din ng mga bagong tao ang iyong kabulukan.

bakit kaya di ka na lang maging maaantuking menoposal na babae?

wika

Si Quezon at Ang Wika
Ni Erlinda R. Berdin

Ang dakilang pamana ng yumaong pangulo
Kalayaan ng bansa at wikang pilipino

Tagisan ng mga tabak at kalampag ng kampilan
Namayani’t nag-umugong sa bawat sulok ng Maktan
Bawat sugat na bulwakan kahuluga’y isang buhay
Na nabuwal o nalagas sa pagtatanggol ng dangal

Ang hinagpis ay kinuyom sa ubod ng mga dibdib
Ang panaghoy sa nasawi’y sinikil nang buong pait
Pinairal sa damdami’y nag-aapoy na pag-ibig
Sa pinuno’t karangalang hinding-hindi palulupig

At dumating ang panahong lumagablab ang himagsik
Hindi lamang sa pasigan kundi pati bundok… libis
Hindi lamang ang katawan kundi pati mga isip
Nasugatan at sumugat sa layuning ubod-tamis

Hindi sila nangabigo at sa gitna ng tagumpay
Nakabuo ng landasing tinahak sa kagitingan
Sumulpot ang mga Burgos, Gomez, Zamora’t del Pilar
Nagluningning ang pangalang… matunog na Jose Rizal

Di naglao’t umimbulog sa laot ng katapangan
Ang pangalang Bonifacio, Aguinaldo’t saka Malvar
Mga ilang panahon pa’y nangadama ng dayuhan
Sa ‘ting mga pilipino - kalayaa’y timbang-buhay

At nang mahawi ang lambong sa pisngi ng kalangitan
Nagliwanag ang pag-asang kay laon ding nadiliman
Sa ubod ng mga dibdib binunot ang mga subyang
Na lumikha niyong sugat… maghilom ma’y balantukan

Sa bunton ng mga guho, abo’t kurus sa libingan
Itinayo ang bantayog at ubod tibay na tagdan
Upang dito mawagayway bandila ng kalayaan
Unang-unang kinulayan sa dalampasigan ng Maktan

Kabansaan ay di ganap kapag kulang ang sagisag
Na patunay na tayo nga ay tunay ngang mapapalad
Kailangan ay pambuklod sa puso’t diwa ng lahat
Isang wikang ginagamit umiiral at laganap

Sa bisa ng katungkulang napaatang sa balikat
Ang pangulo nating Quezon ay lubusang nagsumikap
Pilipino’y itinakdang maging isang wikang panlahat
Nang mahawi ang isa pang sana’y sagabal sa landas

Salamat sa isang Quezon, quezong sa tungkuli’y masigasig
Ang suliranin sa wika’y dali niyang naigiit
Napasunod ang balana pagka’t dakila ang nais
Na ang bawat Pilipino’y sa wika’y magkalapit

At ngayon nga’y natupad na ang hangaring sakdal-dangal
Parang sulo itong wikang sa atin ay tumanglaw
Naglaho ang sarilinan, unawaan ay umiral
Ang agwat ng mga pulo’y nawalan ng kabuluhan

Kaya Quezon tanggapin mo itong aming munting alay
Isang pumpon ng bulaklak kalakip ang pagmamahal
Talulot ma’y mangalagas at maglaho pati kulay
Mananatili sa puso ang pamana mong iniwan.

aran-poiphet

while this blog, summed up all the possible choices, this is how arms and i managed to cross the border and get to siem reap from bangkok. from tales of asia's list, we chose to catch the gambler express.

1. from bangkok's suvarnabhumi airport, we took a cab to go to bangkok's lumphini park. (if you're arriving earlier than 12 mn, take the airport rail link, alight at makkasan/asok station, take the blue line to go to lumphini station. then, walk towards lumphini park.)

2. in front of u chu liang building, we waited for the 2 decker buses (gambler express) between 4 to 5 am. the buses didn't have english signboards so better ask people which bus actually go to aranyaprathet or simply aran. the ride to aran would cost 200 baht.

3. we reached aran at around 8 am. the bus dropped us off in rongklua market in aran. from there, we walked towards thai immigration, right side of the market. beware of the touts who would ask for 200 baht as payment when they accomplish your cambodian immigration card.

4. get your passport stamped in the thai immigration and walk towards the cambodian side of the border. here, you'd already encounter taxi drivers who can drive you all the way to siem reap. but during our trip, these taxi drivers went missing when some IDed guy from the government came up.

5. no visa needed (due to the ASEAN treaty), so we got our passports stamped by the cambodian immigration.

6. from the immigration counter, we were led to an ordinary bus that drove us to poipet's taxi terminal. we paid 500 baht per head to share a camry taxi with another passenger.

7. we arrived at siem reap shortly before 1 pm. got to a tuk-tuk to bring us to bun kao. we stayed in siem reap for 3 days and 2 nights.


on our way back to bangkok, we chose to get in a bus that would drive us from siem reap directly to bangkok.

1. we asked the other hostels where bun kao is located and reserved 2 seats for USD 8.5 per head.

2. at about 7 am, the driver picked us up to get to siem reap's old market, in front of ta prohm restaurant, where the bus was stationed. after almost 2 hours of waiting, we were finally on the road. after another 30 minutes of stopover in poiphet's international tourist terminal, we arrived in the border town shortly before noon. we took our bags and headed to the cambodian immigration.

3. long queue awaited us in the cambodian immigration and also in the thai immigration on the other side of the border.

4. after getting our passports, we were herded to a van that brought us to one of aran's hostels/bus terminals. we had lunch and before 2 pm, we were on our way to Bangkok.

5. shortly before 6 pm, we were in bangkok already. since we stayed in the siam area and the bus would go to khao san, we got off the bus near airport rail link's hua mak station.

6. we took to BTS and alighted at phaya thai station, costing 30 baht per head. then boarded another train in the sukhumvit line to go to siam square.

bote

marso 26, saksi kami sa pag-iisang dibdib nina christine at greg. idinaos sa church of the risen lord sa UP diliman ang kasal habang ang piging ay sa glass garden, marikina. may madadamdaming mga tagpo sa kasal, ngunit sa kabuuan ito ay pagdiriwang ng pag-ibig, pamilya at pagkakaibigan.

tipikal kay mark, di siya nagsuot ng anumang pormal... naka-maong ang lolo mo, habang ang lahat ng bisita ay sumunod sa direktiba ng mga ikakasal. natagalan pa nga ang biyahe ko papuntang UP diliman dahil pinili ng drayber ng taksi na sa sta. mesa dumaan at hindi sa edsa. ngunit, ok na rin. dahil sa medyo huli ako, nakita at napiktyuran ko pa si christine, bago ito pumasok sa simbahan. sa gitna ng kasal, nalaman namin na nandoon din si ma'am berdin, ngunit di ko siya napansin.

pagkatapos ng mahaba-haba ring paikut-ikot sa paligid ng marikina, natunton din namin ang resepsyon. pagpasok namin ay fotobut muna at ilang piktyur-piktyur. sa loob, nakausap na namin ang aming butihing tagapayo, gng. erlinda berdin. ito ang una naming pagkikita pagkatapos ng aming pag-graduate sa pablik. masayang huntahan at kumustahan, pati na rin sa aming ibang mga guro tulad ng mahusay na si ma'am norma pacaigue, ma'am josefina santos, ma'am luisa tesorio, atbp. (",)

tip

saan ka naman nakakita ng sapilitang tip? isa na naman ito sa mga hunghang na hakbang ng mga tao sa gobyerno. tsk tsk... kahit na sa cordillera lang ito maaaring ipatupad, isang malaking kahangalan ang magpataw ng karagdagang 15 pesos bilang tip sa mga drayber ng taksi. bukod sa marami (di naman lahat) sa mga drayber na ito ang di naman mahusay sa pagserserbisyo't tanging panlalamang lang din sa mga mananakay ang pakay, mas higit pa sa sapat ang kamakailan lang ay ipinataw na taas sa halaga ng pagsakay sa taksi. di na sila dapat pang bigyan ng sapilitang tip. kaya nga tinawag na tip, bahala na ang mananakay na magdagdag kung nagustuhan niya ang serbisyong nakuha. bakit ba kailangan laging balikatin ng mga kasapi ng middle class ang mga kaukulang pagtataas ng halaga ng mga bagay-bagay gayong di naman nagsisipagbayad ng buwis ang karamihan ng mga drayber ng taksi at di naman sumasakay ng taksi ang mga dumuhong tagapagpatupad ng mga tunggak na regulasyong gaya nito?

P15 taxi tip enforced Sun Star – Wed, Mar 23, 2011 8:04 AM PHT TAXI drivers will start collecting an additional P15 mandatory tip for every ride any time within the week, a top transportation announced. Department of Transportation and Communication (DOTC) Regional Director Celina Claver said aside from the regular rate appearing on taxi meters, the riding public will have to pay provisional mandatory tip as soon as the agency issues an order this week.

In Monday’s public hearing with taxi operators and drivers, the Samahan ng Taxi of Cordillera Administrative Region (STCAR) and other taxi operators petitioned before the regional board for the immediate approval of their request for a mandatory tip due to the almost weekly increase of fuel prices.

From P24 per liter for diesel and P34 per liter of gasoline in 2004, the group cited prices have now doubled to P48.45 per liter of diesel and P60.98 for gasoline.

buwisit

buwisit na metrobank ito. sobrang tagal na nga ng paghihintay para matawag ang numero mo, kung anu-ano pang kailangang bayaran at hingiin para matapos lang ang transaksyon.

magdedeposito ako ng pambayad sa tutuluyan namin sa boracay ngayong darating na mayo. sangay ng metrobank sa boracay ang bangko nila, kaya't natural na sa metrobank ka rin kailangang magdeposito. may 50 pesos daw na kailangang bayaran. di ko alam na may ganitong kailangang bayaran, kaya't naturalmente, nagtanong ako. sagot ng matandang buwisit na teller number 2 ng metrobank leviste (G/F Plaza Royale Bldg. 120 LP Leviste St., Salcedo Village): "dahil po probinsya". ok. abot naman ako ng 50 pesos. tanong pa ng matandang buwisit na teller na 'yun: "ok lang po?" kundi ba naman abut-abot ang katangahan ng babaing ito, nagtanong pa. natural, wala kang ibang pagpipilian kundi magbayad ng 50 para sa serbisyong iyon. kung maaari lamang magdeposito sa BPI para sa metrobank, pupunta ba ako sa metrobank at sa branch pa nila?

ilang taon na rin akong nagbabayad ng hsbc sa metrobank branch na 'yun. tanging ang buwisit na matandang teller lang na ito ang nanghingi sa akin ng payment slip upang mabayaran ang bill ko. lahat ng ibang teller, sa bill na mismo pini-print ang kung anumang mga kailangang i-print bilang patunay ng kabayaran. buwisit na matandang teller na ito, palagay ko'y pinalalapad lang niya ang papel niya't siya ang nasa mas maykapangyarihang banda. matatanggap ko pa kung sumubok siyang magpaliwanag na di kaya ng kanyang printer na mag-print ng maayos sa bill mismo. buwisit siya. masuwerte siya at di ko mabasa ang pangalan niya sa kanyang ID at wala na akong enerhiya upang magreklamo kay ms. maylene. pero buwisit pa rin siya. buwisit!

buti na lang at naibsan ang kabuwisitan nang makabalik na ako sa opis. may kung anumang di mawari sa nais sabihin ng isang thai analyst kay ma'am kr. wahahahaha!

despedaçado

1910, lupaing-tuyot ng hilagang silangan ng brazil ang lunan ng abril despedaçado. ang 20 taong gulang na si tonho (rodrigo santoro) ay ang pangalawang anak na lalaki ng pamilya breves at ang nakatakdang kumitil at mamatay bilang bahagi ng patuloy na hidwaan at dugo sa dugong alitan sa pagitan ng mga breves at kalabang angkan ng mga ferreiras. sa lumipas na mga salinlahi, matindi ang awayan ng 2 angkan hinggil sa lupa at magkakawing sa isang mata sa matang patayan ng mga anak na lalaki. kaakibat ng ubusan ng lahi na ito ang isang partikular na alituntuning "ang bawat pagdanak ng dugo'y may katumbas na dugo para sa magkabilang panig. walang sinuman ang may karapatang kumuha ng labis sa malaon nang nakuha." dahil dito, tigmak ng kabiguan at istoikong kawalan ng pag-asa ang buhay ng bawat kasapi ng pamilya ni tonho.

isang kamisang tigmak sa dugong pumusyaw na ang kulay, nakasampay at nililipad ng hangin ang umpisa ng pelikula. ari ito ng panganay na kapatid ni tonho na binaril ng isang miyembro ng pamilya ferreira. ang paghihiganti ng kamatayan ng isang kasapi ng pamilya ay isang rikisito ng madaskol na sistemang honor ng mga pesante ng mga panahon iyon. ipinahihiwatig ng pagdilaw at tuluyang pagpusyaw ng mantsa ng dugo sa kamisa ng namatay ang pansamantalang kapayapaan sa pagitan ng magkabilang panig.

sa isa sa pinakamahusay na paabakadang pagkakasunud-sunod ng ekseng tugisan na aking napanood… hinabol, binaril at pinatay ni tonho ang isa sa mga anak na lalaki ng mga ferreira. labag man sa kalooban, sumunod sa utos ng kanyang ama si tonho. batid niyang bagamat may tigil putukan habang di pa tuluyang nabubura ang dugo sa kamisa ng kanyang pinatay, bilang na ang kanyang araw. sa tinig ng bulag na patriyarko ng mga ferreira, biyak na sa 2 ang buhay ni tonho: ang 20 taon niya sa mundo at ang iilang linggong nalalabi rito. di maaaring takasan ni tonho ang kanyang tadhana dahil lalamunin ng kahihiyan ang kanyang buong angkan sa sandaling labanan niya ang malaon nang napagkasunduan. sa sirkulong ito, malilipol ang parehong angkan hanggang sa dugo na lamang ang matitira. bagamat di pa nararanasan ni tonho ang maraming bagay sa mundo tulad ng pag-ibig, gutay-gutay na ang kanyang abril (ang buwan kung kailan nangyari ito)… ang titulo ng pelikula sa portuguese.

isa sa maraming ekstraordinaryo sa pelikulang ito ay ang mahusay na pagsambulat ng mga banghay ng istorya. ang mabagal na tempo ng mga imahe nito ay kaakibat ng magaspang na kagandahan ng paligid at may-halong hilakbot na musika. lahat ay sangkap ng isang dramatikong kabalisahan at puno ng simbolismo ang bawat kuwadro ng pelikula. ang kiskisan ng tubo ng mga breves ay pinatatakbo ng dalawang kalabaw na pawang paikot ang lakad. madalas kaysa hindi, may hampas at sigaw mula sa ama ni tonho ang dalawang kalabaw, kaya naman tuluy-tuloy lamang ang mga ito sa paglakad na paikot kahit alisin na ang pamatok ng mga ito sa paglubog ng araw. metaporo ito ng kalakaran ng patayan sa pagitan ng mga breves at ferreira, 2 pamilyang inalipin ng pamatok ng paghihiganti at ng puwersadong pamumuhay ayon sa batas ng kani-kanilang mga patriyarko. at sa kabuuan, ito'y isang di matatakasang karma ng bawat lalaking kasapi ng magkabilang pamilya. salit-salitan ang nakabubulag na sinag na araw at ang tuyot na caatinga (ang lupang tuyo ng rehiyong ito) at ang karimlan ng gabi na iniilawan lamang ng kandila at saunahing lampara. dala ng gabi ang malambong na panandaliang ginhawa ngunit kaakibat nito ang kung anumang hilakbot na bunga ng patayan.

nais ni tonho na kumawala sa siklong ito ngunit walang paraan at walang pagkakataon. hanggang isang araw, nakilala nila ni the kid, ang kanyang bunsong kapatid na di na pinangalanan dahil sa naghihintay ditong kapalaran, si clara, isang babaing miyembro ng isang palibut-libot na mga sirkero. mula kay clara, nakatagpo si tonho ng pausbong na pag-ibig na nagbabadya ng pagkakataong makasumpong ng bagong tsansa sa dakong malayo sa baluktot na pesanteng pagtingin sa buhay. binigyan naman ni clara ng aklat si the kid, na nagbigay-daan sa paglawak pa ng imahinasyon ng bata, kabilang na ang pagbalangkas ng kakaibang reyalidad na siya ang protagonista at maaaring mag-iba ang ploto ng istorya ayon sa kanyang naisin. mula rito, lumitaw din sa salaysay na ang pangalan ng bunsong kapatid ay pacu. sa isang banda, natagpuan din ni clara kay tonho at pacu ang pagkakataong lumaya sa kalakaran ng sirkus kahit sandal.

tumulin ang tunguhin ng istorya sa kasukdulan nito. madarama ng bawat manonood ang hilakbot na bunga ng pagpusyaw ng dugo sa kamisa, ang senyal ng pagtugis ng bagong asesino kay tonho. isang metaporiko rin ang dala ng di inaasahang ulan. magkakaroon din kaya ng di inaasahang pagkawala para kay tonho tulad ng pagdilig ng ulan sa nangangalirang na kalupaan? paanong matatakasan ang siklo ngunit di mababahiran ng kahihiyan ang honor ng kanyang pamilya? ang kasagutan ay simple at makahulugan. sa isa sa mga romantikong tagpo sa pelikula, pinaikit-ikit ni tonho si clara sa lubid. mula sa pabilis nang pabilis na pag-ikot ng lubid, nakita ni pacu sa mata ng kanyang kuya ang kagila-gilalas na kalayaan at ito ang naging hudyat na akuin ni pacu ang tungkuling wakasan ang karahasan. si pacu ang nabaril, sa halip na si tonho. at dahil dito, natapos ang siklo ng karahasan. isang alituntuning di kasama ng berbal na diskurso ng bawat angkan ay di maaaring patayin ng kabilang panig ang sinuman sa kabilang angkan, kundi ang naunang asesino lamang. makirot ang resulta ng pagkamatay ni pacu ngunit mula rito ay naibsan ang tanikalang patayan.

tagumpay ang paghalaw ni walter salles sa orihinal na nobela ni ismail kadaré, ang broken april na isinulat sa albanian. masidhi ang tunggalian ng mga ideya ngunit ito't tinalakay sa walang kalatis na paraan. mahuhusay ang mga nagsiganap lalo na sina pacu (ravi ramos lacerda), ama (jose dumont) at tonho (rodrigo santoro). may kung anong tahimik na hilakbot ang pelikula dahil sa mahusay na lapat ng iskor habang magaling na isinalarawan ng sinematograpiya ang bawat metaporo, maging ang damdamin at masigid na kawalan nito. ang suryal na kapaligiran ng tigang na brazil ay inulaol ng kawalang-panahon ng paghihiganting likas na sa tao. ngunit binalot din ito ng ugnayang pag-ibig ng magkapatid at kanilang naising lumaya sa tila elemental na paniniwala ng kanilang angkan sa ritwal ng patayan. tila umepekto rin ang tamis ng bawat tubong piniga sa kanilang kiskisan nang makalaya si tonho sa siklong patayan, salamat sa sakripisyo ni pacu.

di ito nanomina sa oscar bilang isa sa mahuhusay na pelikulang wala sa wikang ingles. ngunit kabilang ito sa listahan ng bafta, golden globes at nag-uwi ng tropeo mula sa venice filmfest at ilang panalo para kay rodrigo. isa ito sa pinakamahuhusay na pelikulang napanood ko.

triangle

An earthquake of magnitude 5.4 - estimated at 90 km northwest of Calapan, Mindoro - was felt in Manila, QC and Makati City last night. This act of nature cannot be prevented. However, being prepared for such emergency will help protect and minimize injuries to ourselves and our loved ones.

In the spirit of preparedness – and not to alarm anyone - below are safety reminders on Earthquake Preparedness. Please take careful note of them and heed the suggestions.

Before an earthquake

1. Know- in order to avoid - the danger spots in your area- near windows, mirrors, hanging objects, tall, unsecured furniture, and shelves holding heavy objects.

2. Familiarize yourself with the exit routes.

3. Prepare an emergency supply kit: emergency telephone numbers listed below which you can encode in your mobile phones, a bottle of water to sustain one over long periods or to be used to wet hankies or clothes to cover one up in case of dust from cracks, a flashlight with batteries in case of power failure, whistle to be heard and running shoes/flat shoes to enable you to take several flight of stairs to leave the building; a small portable radio will come in handy to listen to news updates and advisories.

4. Make sure your mobile phones are fully charged; always bring your chargers wherever you go.

During an earthquake

1. Stay calm.

2. When you are inside a structurally sound building or your home, STAY THERE. Wait for the shaking to stop before moving from your spot.

3. If you are indoors, stay indoors. If you are outdoors, stay outdoors. Many injuries occur as people enter or leave buildings.

4. If you are inside, move away from windows, doors, tall cabinets, breakables or heavy objects that could fall

5. DROP, COVER and HOLD in a safe spot.

Some tips on where to DROP, COVER and HOLD yourself during an earthquake:

TRIANGLE OF LIFE



If you are inside a vehicle, come out and sit or lie down next to it. If something falls on the vehicle, it will leave an empty space along the sides.

After an earthquake

1. Once the shaking stops, take the fastest and safest way out of the building. Follow the exit routes.

2. Check yourself and others for injuries.

3. If you must leave a building, do so in an orderly manner. Do not use elevators. Do not panic. Do not shout, run or push.

4. Bring along your emergency supply kit.

5. If you are outdoors, move to a clear area away from the trees, signs, buildings, electrical wires and poles. DROP and COVER your head until the shaking stops

6. If you are in a vehicle, stop and remain inside until the shaking stops. Avoid buildings, overpasses, bridges, power lines and roads beside ravines and cliffs in which landslides may occur. Be cautious of possible road damage while you proceed.

7. Keep updated on news and other advisories through your portable radio.

Equally important are the Emergency Numbers of Government Agencies. Please encode them in your mobile phones, display prominently beside your phones at home and disseminate to your family and friends:

Metro Manila Development Authority - 136

National Disaster Risk Reduction and Management Council (NDRRMC) +632 9115061
9122665, 9111406, 9115061-64

Phil National Red Cross - 143, +632 5270000

Qualified First Aider (Lifeline) - 169-11

Phivolcs - +632 4261468 to 79, 9262611, 9299254, 9274524, 9207058, 9283757

Tsunami Emergency Hotline - 9294719

misty

it wasn't exactly a great film. simple storytelling, no major frills, just pure narrative of a coming-of-age story of 4 friends who were orphaned and fondly called december boys. maps (daniel radcliffe), sparks, spit and misty were luckily given the chance to go on a holiday at a southern australia coast, where they stayed at an elderly couple's house. the boys have all given up hope of being adopted so they practically spent the times there playing, wandering around, discovering new places at that seaside community. maps even met lucy, a vacationing girl who he developed a romantic bond with and actually had his 'first time' with.

december boys' friendship was tested when misty overheard that fearless and teresa, the young couple they got close to is bent on adopting one of them. maps soon discovered that fearless was not really a motorbike driver but instead cleans after the animals in the carnival. maps found out that misty actually drew a family picture with himself as the son of fearless and teresa. maps was furious that fearless lied all along and destroyed the painting, hitting misty along the way. this puts a huge dent in the 4 orphans relationship.

maps returns to the beach and finds out from spark and spit that misty had gone into the water, and was drowning in the deep part. maps goes after him despite the fact that he cannot swim. both he and misty nearly drown, but underwater, they open their eyes to see a vision of the virgin mary, possibly meaning that they are dying. before they can reach out to it, the two boys are grabbed by fearless and brought back to the shore. maps and misty reconcile with each other, the four are friends again.

the next day, the boys are called to fearless' and teresa's house for an announcement they have to make. there, they reveal that they are going to adopt misty. he tells his friends goodbye, and he watches on the front porch with fearless and teresa as the three orphans leave and begin playing on some of the rocks. misty realizes that they were his true family all along, and asks fearless and teresa if he can stay with them instead. they accept, and he goes back home with the orphans.

several decades later, misty, as an old man, drives to that same beach with spark and spit, along with the ashes of maps and lucy's ring that she gave to him, who had died as a priest in africa helping refugees. they let the ashes loose in the wind, remembering their time there.

the film's setting was absolutely gorgeous, providing a visual luxury as backdrop for a somewhat dreary story. what the film wanted to highlight is the constant longing of an individual and how these can be a lifelong journey and can be significantly undermined by unfulfilled hope. in this case, the four orphans' hope of finally getting adopted and to be part of a true family. as one imdb reviewer puts it: rude awakenings and rejection are themes that most people can relate to after hardened years, but for children to already know it intimately at such an age is what makes december boys the thoughtful tearjerker it is.

i look back at my childhood with fascination and wonder that back then, everything was really larger than what it is. similarly, the movie lets us look back at wonderful memories, great adventures and immature fantasies. it was not a great movie, but altogether a watchable and entertaining one.

halo-halo

araw ng sangkatutak na pagkain ngayon! kwaresma na kaya't dapat ay hinay-hinay sa pagkain. ngunit dahil sa umiinit na simoy ng hangin, nagbabadya na ang matinding tag-init... bagay lamang na maglunoy sa tuwang dulot ng higanteng hain ng halo-halo!

natikman ko na ang ais kacang ng malaysia at cendol ng thailand, ngunit sadyang walang katulad ang halo-halo ng pinoy. tamang-tama ang tamis, maraming sahog, makulay at tighaw-uhaw at gutom. kahit nga bunsol na bunsol na ako sa kumbinasyon ng pizza at halo-halo, inubos ko pa rin ang halo-halo hanggang sa pinakamaliit na piraso ng gulaman.

ngayon? makaidlip nga...

merci

finally! yes, ombudsman merceditas gutierrez was finally impeached (at least by the house of representatives), sending the articles of impeachment to the senate. the senate will then act as an impeachment court. a vote of at least two thirds (16) of all senators (24) will permanently remove gutierrez from her office and will be stripped of any benefits when she retires.

Akbayan complaint: On July 2010, former Akbayan representative Risa Hontiveros-Baraquel led the filing of an impeachment complaint against Gutierrez. The complaint cited these issues:

- Low conviction rate of the ombudsman
- Failure to act promptly on the Philippine National Broadband Network controversy
- Incurred inexcusable delay in the investigation on the death of ensign Philip Pestaño
- Legitimized the arrest of Hontiveros by the police at the height of the Hello Garci scandal
- Failure to investigate Arroyo's PHP1 million dinner at New York's Le Cirque restaurant
- Failure to act on the Mega Pacific scandal, among others
- Refusal to grant ready access to public records such as the Statement of Assets, Net Worth and Liabilities of former Pampanga Rep. Mikey Arroyo.

BAYAN complaint: BAYAN filed their own case on early August 2010. Led by Renato Reyes, BAYAN cited these issues on their complaint:

- Failure to act on the Fertilizer Fund scam
- Failure to act on the Euro Generals scandal
- Failure to act on the Mega Pacific scandal

i stayed up late to watch the live proceedings in the plenary session. i was curious to see which politicos will vote for or against the impeachment. not surprisingly, the arroyos voted against it but it's still a mystery to me why edcel lagman kept on fighting for gutierrez... what's there for him to side with the still seemingly powerful gloria arroyo? and what about the abstention of lawmakers like lani mercado? i hope that gutierrez will finally be removed from her office. senators, do your job well, please.

lindol

sa gitna ng pagmamadali upang mapadala na lahat ng sagot sa naipong mga eletronikong pahatid, biglang yumanig ang paligid. yanig na may kaakibat na pagtalbog... lumilindol sa kamaynilaan. bandang alas 6:30 nitong gabi, dagli naming naramdaman ang pagyanig. sa kinauupuan ko (gilid ng aming yunit), malakas ang tila pag-alog na mosyon na dulot ng 5.7 magnityud na lindol. malapit sa lubang island, mindoro ang episentro ng lindol, kaya't damang-dama sa makati ang pagyanig ng lupa, lalo na marahil sa mga gusaling higit na mataas sa antel. pagkatapos ng ilang sandali, tila gumagalaw pa rin ang lupang kinatitirikan ng antel. nag-iwan ito ng tila maliit na bahagdan ng pagkahilo sa amin dahil makaraan ang 30 minuto, tila may pasundot-sundot pa rin na pagyanig.

bagamat higit sa dalawang dekada na ang lumipas nang yanigin ng 7.8 magnityud ang luzon noong ika-16 ng hulyo, 1990, sariwang-sariwa pa ang mga sandaling iyon para sa akin. bandang alas-4 ng hapon, habang nagbabantay ako ng aming tindahan at gumagawa ng takdang-aralin sa english (guro namin ay si gng. erlinda naoe), kasama ang aking bunsong kapatid na si liezl, bigla naming naramdaman ang bayolenteng pag-uga ng lupa. malakas ang lindol, ngunit kahit na malakas ang pagyanig, nakuha ko pang alalayan ang mga bote ng toyo dahil baka bumagsak ang mga ito mula sa istante at mabasag. dumating si kuya bob, at pinalabas niya kami ng bahay. pagkaraan nito, ilan pang mga pagyanig ang dumatal. katakut-takot ang pinsalang idinulot nito sa kabuuan ng luzon, lalo na sa gitna at hilagang luzon, partikular na sa mga lungsod ng cabanatuan at baguio.

walang anumang babala ang lindol. at sa kabila ng pag-abanse ng teknolohiya, wala pa ring paraan upang tukuyin kung saan tatama ang susunod na lindol at kung gaano kalakas at anong uri ito. at dahil dito, sa tuwing mararanasan mo ito, may kung anong uri ng hilakbot ang babalot sa iyong katawan at lulukob sa anumang malay-tao ng isang indibidwal. maaaring dahil muling ipinahihiwatig nito ang katotohanang anumang sandali'y maaaring mawala ang lahat sa iyo at sa isang iglap ay mautas ang buhay at naglalagay sa karamihan sa ibayong alanganin. sa kabila nito, ayon sa phivolcs, higit na maigi ang pagkakaroon maliliit na lindol sa gayon, naiibsan ang naiipong bigat at priksyon sa pagitan ng mga pleyt at paggalaw ng mga linya ng folt. pinatutunayan nito ang kahalagahan ng pagiging handa sa sandali ng kalamidad at sakuna. (ang mga larawan ay kuha noong 1880 nang tamaan ang kalakhang maynila ng isang malakas na lindol.)

tsunami

pagkatapos ng serye ng mga lindol sa ilang isla sa pacific ocean, sa christchurch, new zealand at yunnan, china, isang malakas na pagyanig ang naramdaman sa hilagang bahagi ng japan nito lamang alas-2 ng hapon (oras sa japan). nakasentro sa silangang bahagi ng tohoku, japan, 8.9 ang magnityud ng lindol na nagdulot din ng halos 20 pang mga sunud-sunod na pagyanig na tinatayang 5.5 ang magnityud. lumikha ang lindol ng higanteng mga alon, umabot ng 10 metro ang tsunami sa miyagi prefecture, kung saan inulaol ng rumaragasang tubig-dagat ang mga gusali, kabahayan at mga sasakyan, maging ang kabuuan ng paliparan ng sendai. ito na ang pinakamalakas na lindol na yumanig sa japan mula pa noong unang magkaroon ng tala sa lakas ng lindol, at ito ang pampitong pinakamalakas na lindol sa kasaysayan ng mundo.

sa ngayon, naglalakbay na ang tsunami paluwas ng teritoryo ng japan, patungong taiwan, pilipinas, indonesia, papua new guinea, australia, new zealand, lahat ng maliliit na pulo o kapuluan sa karagatang pasipiko, hanggang sa kanlurang bahagi ng hilaga at timog amerika. tinatayang higit na matataas ang along hahampas sa mga dalampasigan ng maraming pulo sa pasipiko... isang bagay na nakapanghihilakbot dahil sa baba ng lebel ng mga ito kumpara sa dagat.

sa pilipinas, pinagsisilikas na ang mga mamamayan sa baybaying-dagat sa lahat ng mga lalawigang nakaharap sa pasipiko. nawa'y sumunod sila sa utos ng pamahalaang lokal at lumikas sa mas ligtas na lugar, kaysa tuluyang lunurin ng kakaibang puwersa ng tsunami. iba na ang may sapat na kahandaan, kaysa bulagain na lamang ng tsunami at daluyungin ng kakaibang lakas ng inang kalikasan ang lahat sa paligid.

samu't sari na ang mga pagkukuro sa facebook ukol sa katastropiyang ito. may mga nagsasabing bahagi ito ng propesiyang malapit nang magunaw ang mundo. ang iba naman, maka-agham ang atake... nangyayari raw ang mga ito upang muling balansihin ng daigdig ang kanyang sarili dahil na rin sa kagagawan at kalabisan ng mga tao. anu't anuman, hangad kong sana'y umiwas ang anumang malaking pinsala sa pilipinas, sa tulong na rin ng taimtim na dasal.

dalaw

tagumpay ang unang dalawang "intelehenteng" pelikulang katatakutan ni kris aquino - feng shui at sukob, tumabo sa takilya, pasable ang buod at maganda ang kinauwian… kaya siguro sumubok siya ng pangatlo. ngunit sa dalaw, pinalabas nitong nagdaang MMFF, wala ang patnubay ni chito roño, kaya marahil sumemplang ang tunguhin ng bagong pelikula ni tetay.

istorya ni stella (kris aquino), isang biyuda, may anak (paolo), muling na-inlab at pakakasal kay anton (diether ocampo), ang kanyang kasintahan noong sila'y nasa kolehiyo pa. namatay sa aksidente ang asawa ni stella, habang lingid sa kanyang kaalaman ay nabuntis ni anton si lorna (karylle) bago pa sila ikasal. natuloy ang kasal ngunit na-strok si milagros (susan africa), ang ina ni anton, kung kaya't pumisan ang bagong pamilya sa bahay ng nanay ni anton. dito nila nakatagpo si manang olga (gina pareño), ang tagapag-alaga ni milagros. bulag ang kabilang mata ni manang olga at sa pamamagitan nito ay kanyang nasisipat ang mga kaluluwang naglipana upang dumalaw sa mga buhay.

sa umpisa, tila may magandang kahihinatnan ang pelikula. mabilis ang mga pangyayari at may sapat na mga eksenang panggulat, lalo na ang unang labas ni manang olga. tagumpay din ang karakter ni manang olga sa pagsisingit ng mga tanyag na linya sa ibang mga pelikulang pinoy tulad ng mga pinasikat ni vilma santos. maganda ang pahiwatig ng dalaw sa mga unang araw ni stella at paolo sa bahay nila anton. bagamat may mga senyales na agad na si lorna ang masamang multo, natakpan ito sa unang bahagi ng multo ng unang asawa ni stella. bagamat nakita na sa ibang pelikula kung paanong namatay sa sauna si kylie (ina feleo), isa sa mga pinsan ni stella na naging tulay kung paanong muling nagtagpo si stella at anton, ngunit ito'y pasable na rin. sa huli, si lorna nga ang "dalaw" na nais maghiganti kay stella at anton. namatay din si manang olga, ngunit ang kanyang pagkamatay na yata ang pinakamahusay na paglalapat ng eksena sa kabuuan ng pelikula. niresaykel ng pelikula ang mga nagliliparang kasangkapan sa sala ng bahay (mula sa higit na makapanindig-balahibong patayin sa sindak si barbara ni lorna tolentino) upang ilarawan ang haylayt ng paghabol ng dalaw kay stella. tila nawalan ng kapangyarihan ang dalaw ng ang karakter na ni kris ang papatayin kaya't di ito kapani-paniwala at sadyang nakababagot ang kinahinatnan ng dapat sana ay rurok ng pelikula. idagdag mo pa rito ang tunggak na ideyang nasa magka-ibang lugar ang dalaw sa magkasabay na panahon - sa bahay nila anton at sa kasukalan kung saan iniwan ni anton ang bangkay ni lorna.

bagamat malaon nang alam na si kris ang gaganap sa sentral na karakter (dahil siya rin ang prodyuser ng pelikula), ang kawalan ng mahusay na direktor ay senyal na mabibigo ang proyektong ito. sa gabay lamang ng mahuhusay na direktor maaaring makontrol ang kakatwang pagnganga ni kris aquino upang ilarawan ang takot at hilakbot. sa kabuuan ng pelikula, di mo mawawari kung binabalisawsaw lamang si kris o tinitibi dahil sa nakapanlulumong banong pag-arte nito. isama mo pa si diether ocampo na tila lalaking bersyon ni kris sa pagganap. buti na lamang at naging bahagi ng pelikula sina gina pareño, susan africa, ina feleo at alessandra de rossi, nagkaroon ng tunay na talento ang pelikula. walang anumang kemistri sa pagitan ni kris at diether kaya't mahirap paniwalaan na magsing-irog silang dalawa sa kolehiyo, kahit na sabihin pang kaunti lang ang pagitan ng kanilang mga edad sa tunay na buhay. sa kabuuan, may angkop na panggulat ang dalaw. ngunit, bigo itong mag-iwan ng anumang hilakbot tulad ng feng shui dahil sa tunggak na pagtatapos ng tunguhin nito. paglabas namin ng sinehan, nanghinayang ako sa 170 pesos na ginasta namin sa pelikula ng kapatid ni p-noy.